ተጫዋች አንገዛም አንሸጥም

“ሜሲን ልንሸጥላችሁ ዐስበናል”

“ምን አላችሁ እና ነው የምትሸጡልን፤ አንድ ያላችሁ እሱ”

“እናንተም ይህን አላችሁ?! ሲጀመር ዋጋውን ከቻላችሁት እኮ ነው”

የታክሲው ረዳት እና ሹፌሩ የጀመሩትን ጨዋታ አንድ ሁለት የሚሆኑት ተሳፋሪዎች ተቀላቀሉበት:: “እንሸጣለን”፣ “አንገዛም” … በውስጤ ʻከት ብለሽ ሳቂʼ የሚል ስሜት ተፈጠረብኝ:: ምን እንደሚሸጥ እና እንደሚለወጥ ለእርሶ መንገር ተገቢም አይመስለኝ:: ስለ ስፔን እና እንግሊዝ ክለቦች እያወሩ ነው ብዬ ማለት ጋዜጦቻችንን፣ ሬዲዮ እና ቴሌቪዥኖቻችንን ማስናቅ ነው:: እኔን ያሳቀኝ ግን እነሱ ሻጭ እነሱ ገዢ ሆነው መከረከራቸው ነበር:: “የእኛ” የሚለው የቡድን ስሜት የፈጠረው ነገር …፡፡

የቡድን ስሜት ወይም ደጋፊነት እጅግ እየበረታ በመጣ መጠን “እኔ” የሚለው ሐሳብ ይወጣና እኛ ውስጥ ራስን ማግኘት ይመጣል:: “እኔ”ን ረስቶ “እኛ” ብቻ ብሎ መኖር ይቻላል ግን?

ዛሬ የቡድን ስሜት እንዲህ በርትቶ መታየት የጀመረው በኳስ ደጋፊነት ብቻ አይደለም፤ እርስዎ ሌላም ቦታ ያገኙት ይሆናል፡፡ የእኔን ግን ላጨውትዎ:: ቃሉ “ወንድሞች በኅብረት ቢቀመጡ መልካም ነው” ስለሚል ኅብረት መሥርተናል፤ በክርስቶስ ኢየሱስ አዳኝነት አምነናል የምንልም ተሰባስበናል:: ይህንን ስብስብ ግን ሲያስፈልግ እንደ ብሔራዊ ቡድን ወንጌላውያን አብያተ ክርስቲያናት፣ ሲያስፈልግ ደግሞ እንደ ክለብ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን ስንደግፈው እና በቡድን ስሜት ስንጮኾለት የምንገኝበት ጊዜ ብዙ ነው::

ጥቂት ሐሳብ ይዘው ቡድን የተቀላቀሉ፣ ብዙ ሐሰብ ባለው በብልሁ ሳይሆን በብልጡ ይበለጣሉ::

በቡድን መጮኽ ከፍ ያለ ድምፅ እንዲወጣ ያግዛል:: በቡድን ማሰብ ለራስ ሐሳብ ስንፍና ይመቻል:: የቡድን ደጋፊ መሆን ደግሞ በቡድን የመመካትን ስሜት ይፈጥራል:: ይህ ደግሞ የቡድንን ሥራ ሳይሆን ቡድንን ራሱ በቡድንነቱ ብቻ ፍጹም አድርጎ ማየትን ያስከትላል:: በቡድን እና በቡድን ደጋፊነት ሳቢያ ተፈጥረው ካየኋቸው እንከኖች መካከል የቅርብ ሰሞን ገጠመኜን ከመንገሬ በፊት ለእርስዎ አንድ ጥያቄ ላቅርብልዎ:: ሰዎች በኢየሱስ አምነው ከጥፋት በተመለሱና ከሲኦል በዳኑ ጊዜ በሰማይ ደስታ እንደ ሆነ ቃሉ ነግሮናል:: እንደው ግን “በተለይ እነ እከሌ እና መሰሎቻቸው ሲድኑ የበለጠ ደስታ ይሆናል” ተብሎ ተጽፍዋል እንዴ? ልክ የእከሌ ቡድን ደጋፊ እንደሚከራከረው የተጨዋች ግዢ ዐይነት ግርግር እያየሁ ስለሆነ እኮ ነው ይህን መጠየቄ::

አሁን ወደ ሰሞኑ ገጠመኜ ልመለስ:: መገናኛ ብዙኀን እና ማኅበራዊ ድረ ገጽ ብድግ ቁጭ እያደረጉት ያለው የሰሞኑ ወሬ ነው:: ʻእከሌ የተበለው ዘፋኝ የእንትን ሃይማኖት ተከታይ ሆነ፤ እከሊትም ጭምርʼ:: ታዲያ፣ ክርክሩ ጦፎ ባየሁበት ወቅት ነበርና ይህንን የታክሲ ላይ ጨዋታ የሰማሁት፣ ለራሴ የነገርኩትን ለእርስዎም ብነግርዎ ብዬ ነው:: ምንም እንኳን በነጻ ብናገኘውም በሕይወት ዋጋ ግን ተገዝተናል:: የተገዛነው ግን በእኩል የሕይወት ዋጋ ነው፤ የአንዳችን ዋጋ ከአንዳችን ዋጋ አይበልጥም:: ስለዚህም፣ እንደ ቡድን ደጋፊዎች በመሆን “ተጨዋች የመግዛት” ጨረታ ውስጥ ባንገባስ:: አይመስልዎትም?